Hoxe é sábado 15 de agosto de 2020
A procura retornou 61 entradas:
| 417 | picote |
| 423 | pano moqueiro |
| 424 | pano dos mocos |
| 425 | pano da faltriqueira |
| 426 | palla |
| 427 | pana |
| 430 | pano sedán |
| 431 | papo |
| 432 | papeira |
| 434 | pasamontañas |
| 489 | pano do peito |
| 505 | pompón |
| 449 | picote |
| 461 | pedrería |
| 468 | prata |
| 474 | pano de oito puntas |
| 475 | pano de caxemira |
| 476 | pano de cachemira |
| 403 | pedra |
| 404 | pedraría |
| 477 | pano de mil cores |
| 479 | pano de alfombra |
| 480 | pano de beira negra |
| 481 | pano cachinés |
| 483 | pano floreado |
| 484 | pano alfombrado |
| 485 | pano portugués |
| 488 | pano de defuntos |
| 59 | pano |
| 215 | pantalón |
| 349 | pau |
| 352 | porta |
| 284 | pardomonte |
| 285 | pardemonte |
| 291 | peal |
| 305 | pano de seda de Toledo |
| 306 | pano de seda |
| 307 | pano de seda da India |
| 309 | pano de bobiné |
| 315 | peiteira |
| 319 | pano do pescozo |
| 320 | parlamenta |
| 322 | pano de batista |
| 325 | pano de la |
| 341 | pano |
| 238 | polaina |
| 242 | pucho |
| 259 | picote |
| 262 | pano de talle |
| 271 | peiteira |
| 97 | puntilla |
| 99 | paramento |
| 275 | puño |
| 112 | pasamanería |
| 113 | pasamanaría |
| 114 | pasamán |
| 124 | pano da cabeza |
| 132 | percal |
| 158 | pano cruzado do peito |
| 367 | pano mantón |
| 368 | pano do lombo |
Resultado da consulta: | |
| Termo 449: | picote s m |
|---|---|
| Definición: | Especie de mandil de picote de garda xer. de cor negra e cunha franxa estreita de deseños xeométricos en relevo obtidos por medio de levantados no tear, aprox. a unha cuarta do bordo inferior, us. como peza de loito ou en cerimonias relixiosas e existente ppal. no terzo meridional do país (sobre todo nas zonas raianas). [FJAF] |
| Remisions: | cfr. 61 mandil de picote; cfr. 450 mandil |
| Contexto 1: | «Un picote en Ourense, a súa función é a mesma, a forma é prácticamente a mesma, pero a súa feitura é diferente que a dun picote en Pontevedra. O picote en Pontevedra está feito apaisado, quero dicir, o fío vai tumbado, e os picotes en Ourense son dúas follas de picote de tear, cosidas, co fío á caída, que se lle chama, que é coller o fío da urde e deixalo en vertical, e o fío tumbado sería deixalo en horizontal na urde. Os picotes en Ourense son dúas lamias sacadas do tear colocadas así, cunha costura polo medio, e un capacete colocado tumbado, por arriba, feito do mesmo picote. Eses son os de Ourense. Sen embargo, os que se chaman picotes en Pontevedra, son unha peza feita a traveso, da medida de un metro e medio, sacada do tear, que leva os levantados, todos, por un lateral. É dicir, no tear os facían xusto no lado izquierdo, pero logo ao tumbalo quédache por abaixo. E por arriba, pola zona onde non leva os levantados, botábanlle outra tea de percal, de raias, de liño tinxido, do que tuvesen. (...) O picote en Pontevedra ten unhas características diferentes ao resto, que está feito ao revés, porque a tela está tumbada, non ten costura polo medio.» [FJAF] |
| Nota: | Existe unha diferencia no modo de elaboración, e por conseguinte na feitura, entre o picote da prov. de Pontevedra e o da prov. de Ourense mais a súa forma e a súa función son prácticamente as mesmas. |
