Hoxe é sábado 19 de xaneiro de 2019
A procura retornou 39 entradas:
| 416 | mandil de mostra |
| 421 | mantón de caxemira |
| 444 | mantón rameado |
| 506 | muletilla |
| 450 | mandil |
| 455 | mostra |
| 459 | mantelo |
| 388 | mantón floreado |
| 401 | mallós |
| 478 | mantón de alfombra |
| 45 | mantelo |
| 46 | mantelo mariñán |
| 47 | mantelo de gala |
| 57 | mandileta |
| 60 | mandil |
| 61 | mandil de picote |
| 204 | monteira |
| 205 | mantón |
| 226 | mantela |
| 355 | madreña |
| 357 | madroña |
| 359 | madreña |
| 312 | media calada |
| 321 | mantón alfombrado |
| 336 | manto |
| 241 | monteira de pastor |
| 251 | madilete |
| 255 | manteleta |
| 258 | mantón de catro puntas |
| 267 | mantela |
| 73 | media |
| 102 | manga |
| 278 | manta |
| 118 | muradana |
| 129 | mantilla |
| 360 | manga perdida |
| 153 | madroña |
| 177 | mantón de Manila |
| 366 | mandil |
Resultado da consulta: | |
| Termo 204: | monteira s f |
|---|---|
| Definición: | Toucado característica do home galego, xer. alta e triangular aínda que podía ser de moitas e variadas formas conforme a zona, feita de felpa, saial, baeta ou pano negro, ribeteada ou cuberta de veludo de cores vivas ou de pano sedán. [TRG: 45] [TRG: 55] |
| Contexto 1: | «Na época á que se refiren os documentos gráficos desta publicación conviven, por exemplo, distintos tipos de puchos no home: monteiras, gorras, sombreiros brandos, boinas, o "canotié", etc.» [VGE: 8] |
| Contexto 2: | «O home na cabeza levaba pucho de la, monteira ou distintos sombreiros. Debaixo da monteira podía leva-lo pano de seda nos días de festa.» [VGE: 12] |
| Contexto 3: | «Aínda que con menor frecuencia que o home, a muller tamén podía levar casquete, monteira ou sombreiros elegantes, sóbor de todo nas vilas e pazos.» [VGE: 11] |
| Contexto 4: | «[As monteiras] ían sempre moi adornadas, con plumas de ave, bordadas con la de cores, etc.» [VGE: 13] |
| Contexto 5: | «A prenda cecáis máis vella do traxe dos homes é a monteira, de probable orixe meieval. A monteira variaba moito dunhas localidades a outras, tanto na forma coma no grandor. Polas terras de Padrón tiña forma de casquete, sen adornos; nas Mariñas era máis outa, con presiñas de terciopelo; na Mahía tiña unha forma semellante a un pequeno chapéu, coa aba cinguida á copa por detrás e polos lados e tendida por dediante, a xeito de viseira. No interior da Galiza eran triangulares, grandes, pespunteadas con lá de cores e con bulsas. As monteiras eran castañas, ou negras, ou verdes, etc., e ían ribeteadas con fita negra ou verde. Algúns tipos de monteiras levan nomes especiás, coma socede coa pucha, o pucho e a cadela.» [O: 282] |
| Contexto 6: | «El gaitero, segundo personaje de la escena, luce en la cabeza repinicada monteira con la punta de candil hacia delante. Compone su vestimenta: chaqueta, chaleco, calzón, cirolas, polainas y zapatos.» [TG: 27] |
| Nota: | Na punta, podía ter dúas ou tres borlas de seda e, na volta, podía colocarse unha pluma de pavo. |
