dicionario da vestimenta tradicional galega

Resultado da consulta:
Termo 226:	mantela s f
Definición:	Modalidade de mantelo de pano negro cunha franxa moi larga de veludo e adornada con agremán de acibeche que, no plano transversal, cobre só a parte dianteira do corpo e, no plano lonxitudinal, pode cubrir a saia na súa totalidade, é d. chegando case ao tornecelo ou ser algo máis curta. [TRG: 38] [TRG: 39] [TRG: 42] [TRG: 47]
Remisions:	cfr. mantelo
Contexto 1:	«Tal é o caso das mantelas tecidas na casa e ribeteadas de rico "pano de ortigosa"» [VGE: 9]
Contexto 2:	«Por riba da faldra da camisa poñía o refaixo de lá ou baieta, logo outra saia baixeira tamén de baieta e por fin a saia de riba, a que se vía, e por tanto a de mellor feitura e tea, e, por último o mandil, mantelo ou mantela.» [VGE: 11]